Üstelik’te öyle kolay da değildi. Medya seçmek, satınalma yapmak, hedef kitleyi tam kalbinden yakalamak. Hele fikri hayata geçirmek ayrı bir maceraydı. Letraset, dizgi, airbrush, akto, film, banyo, renk ayrımı, set, motor, montaj, dublaj, miksaj, betamax… Derken dünya dijitalleşmeye başladı. Her şey küçülüp büküldü, evrildi çevrildi masa üstüne taşındı derken hoop cepten yapar, yaşar hale geldik..

Mecralarımız sosyalleşti veee Sosyal medya ile tanıştık. Önce korktuk. Dokunmaya çekindik ama sonra kaynaştık. Eskilere gittik. Çocukluğumuzla yetişkinliğimizi aynı masada oturttuk. Beğendik, beğenildik. Takip ettik yorum yaptık. “Dürt” dediler, ne oluyor ? dedik.

Zamanla her şey sosyal medyada paylaşılmaya başlandı.

2008 sonrasında Dijital devrimle karşılaştık. Dijital dünya geleneksel mecralara göre daha ölçülebilir, keskin sınırları olan farklı algoritmaların sıkı bir rekabetle hüküm sürdüğü bir dünya haline geldi.

Artık gazetelerimizi ve dergilerimizi kaydırarak, Televizyonumuzu istediğimiz zaman tıklayarak, Radyomuzu  istediğimiz müzik tarzını seçerek  özgürce kullanabilir olduk. Bütünleşik pazarlama karması içinde emin adımlarla ilerleyen, karar verdiren, duruşu olan bir dünya oldu dijital dünya.

Pazarlama iletişimi yapan kişiler tüketici etkileşiminde dijitalin gücünün farkına vardı. Kabullendi. O artık hayatımızın vazgeçilmezi.

Ama bir şeyler eksikti…

Tv’de dizi izlerken reklam kuşağında Instagram akışını takip eden kitleyi yakalamak istedik.

Dergi sayfasındaki kokunun renk akışıyla buluşması tablette görsel şölene dönsün istedik.

Google’da son dakika haberlerini ararken güvendiğimiz gazete hep bir kenarda dursun istedik.

Yolda giderken billboard afişinde gördüğümüz bir fırsatı bilgisayar başına geçince, telefonu şarja takınca değil o an yakalamak istedik.

Tümünü üst üste koyduk; Tam’dık, Dijitam® olduk.